Aynı kıyıya vuran iki denizdir duygularımız
Aynı sözleri söyleyen dudaklarımız
Uzakları bir avuca sığdırıp bir bakışla
Elalarında yandıklarımız
İnandıklarımız…

Aynı yatakta uyuyan iki nehir gibiyiz
Beyinlerde sarmaşıklar büyütürüz
Bazen rüzgârlara esir, dalgalı
Bazen dururmuş gibi
Uyurmuş gibi derinden süzülürüz.

Bir güne sığmış iki geceyiz
Aynı rengi boyarız neredeyse
Yakamozlar oyarız kıyılardan uzanıp
Deryalara koyarız
Üstelik sayarız neredeyse.

Bulutlar gâh gölge, gâh dans eder
Güneşin içinde bir güneş daha yanar sabahlarımızda
Akşamdan kalma mahmur, yorgun bakışlar
Yarından bir merhem bulup sürer
En güzel yanıklarımıza.

Aynı dudaklar gibiyiz ılıman iklimli
Yanaklarda her defasında en tatlı sıcak kalır
Fırlama yaramazlıklar sıraya geçer ya
Umutlar bir daha hayat bulur
Biraz daha yaklaşır.

Aynı suskunluğuz aslında
Haykırıp da söyleyemediğimiz
Ufacık ateşte hemen erisin deyip
Bir türlü eritemediğimiz
Boş avuçlarımızdaki iki kar tanesiyiz.


Turgut Uzdu


(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.