3
Yorum
0
Beğeni
0,0
Puan
1732
Okunma
Bir sabah kalktığında
Etrafı kar kaplamış göreceksin
Çaresiz koşuşan insanlar ve umut
Belki üzülecek, belki sevineceksin
Yılların geçmiş olduğunu fark edeceksin
Bir sabah kalktığında
Ayrılan arkadaşlarını düşünüp
Kalanları ibretle seyredeceksin
Acısını yüreğinde hissedeceksin
Ayrılığın, kaybedişin, yıkılışın
Sessizliğini yaşayacaksın
Bir sabah kalktığında
Sevgisizliği duyacaksın gönlünde
Darmadağınık odanda
Bir sabah kalktığında
Kırılmış vazo, umutsuz kül tablası
Kokusuz ve susuz
Yapma çiçekler karşılayacak seni
Bir sabah kalktığında
Havasız odanda pis kokular
Artık seni rahatsız etmeyecek hiçbir şey
Zira sen kendinden uzak ve sevgisiz
Kırdığın kalpleri düşünüp
Sonunu bekleyeceksin
Şiirin sahibi
Cevap Yaz