Yine senden ayrı bir ses ayrı bir mektup ile,
Bekliyorum rüzgâr sesiyle saatlerce…
Suskunluğum üzerimde,
Yüreğimin heyecanı ile...
Dokunamıyorum, gidemiyorum hiçbir yere.
Uzaklarda esen şu delicesine,
Bana doğru gelen sapmadan hiçbir yere,
Gönderdiğin ileti ile...
Sevindiriyor beni,
Kokunu da çekmiş içine,
Yüzüme üflüyor.
İçime çekercesine
Sürüyorum yüreğime…

Ey sevgili!
Gel artık ne olur dön geri!
Arkada bıraktın seni seven bir deli…
Sensiz bu yürek dayanamıyor ki!
ÇARESİZİM, yaşlarım avutur sensiz günleri.
Yarım kaldım gittiğin günden beri…
Yokluğunda gezer oldum bu şehri,
Elim yoksul, gözlerim yetimdi…
Beni ayakta tutan ise,
Senden gelecek günlerce yeşeren,
Küçücük bir ümit idi…

Sensin beni hayata bağlayan,
Tek gerçeğimsin içimde kalan.
Yüreğimde an be an atan,
Bu ölü cana can katan,
Koca bir sensin kalbimde yaşayan…

Şu halimi kimler anlatabilir ki!
Hangi şair şiirine yansıtabilir,
Hangi ressam resmini çizebilir ki!
Hangi dert, hangi çile bundan büyük olabilir ki!
Yıldızsız bir gece,
Dalgasız bir deniz gibiyim…
Güneşsiz bir gün,
Nefessiz bir şehirdeyim…
SENSİZİM…

Hayallerimle yaşıyorsun bütün bir gün
Ve bütün bir gece…
Düşlerimdesin, ismin dilimde…
Resmin başköşemde,
İzlerim saatlerce…
Doluyor her gece gözlerim
Uykusuzluk yaşları ile…
Karanlığın koyusuna sarılmış
Yaşıyorum dört duvar dört köşe ile…

Hani ellerini tutup ta o masmavi denizi izlerdik ya zamansızca,
Yaşama sevincim artardı sen yanımda olunca.
Gülümseyişini izlerdim dakikalarca..
Okşardım o yanaklarını usulca.
Susar dinlerdim seni sen konuşunca.
O kadar titrerdi ki bedenim sana sarılınca,
Durur kilitlenirdim sonra karşında…
Kalbimin sesi gelirdi kulaklarıma.
Öyle atardı ki hızlıca!
Birde gözlerin gözlerimden ayrılmayınca,
Heyecanım daha da artar,
Susar konuşamazdım bir daha…

Hani çay bahçesinde otururken
İzlerdim ya hep seni!
Karşımızdaki deniz dalgaları
Bozardı sessizliği…
Sen izlerken denizi,
Saklıdan tutmaya çalışırdım ellerini…
Fark ettiğinde ise izin verirdin tutmaya,
Gözlerin gülümserdi…

Güneşin batışını izlerken,
Deniz maviliğini siyaha bürüyordu.
Hava karanlığa soyunuyordu…
Başını omzuma koyduğunda,
Saçların dokunurdu yanaklarıma…
Sonra sarılırdım sımsıkı sana.
Gözlerimi kapatırdım,
Anı ölümsüzleştirir,
Hayalime koca bir yer yapardım,
Oraya saklardım…

Ve şimdi!
O hayalin içindeyim sanki…
Karanlığa hapsolup maziye baktığımda,
O anlar gelir hep aklıma…
Gözlerimin önünden geçerler usulca.
Ağlayarak ta olsa,
Düşlerdim sessiz sedasız…
Hayal de olsa,
Yaşıyordum seninle sanki be CEYLAN GÖZLÜM!
Beklerim gelmeni zamansızca…
BEKLERİM GÖZYAŞLARIYLA…

RÜZGÂR’DAN YAĞMUR’UNA...