Psykhe…..
Yani ruh….
Eros…Sevgi…
Okuyla vurduğu herhangi biri;gördüğü ilk kişiye aşık olur…
Psykhe bir kralın en güzel kızı…Güzellik Tanrıçası Aphrodite’in kıskandığı…
Ve emriyle Tanrıçanın,Eros Pyskhe’yi dünyanın en çirkin erkeğine aşık etmek
için vuracaktır okuyla…
Tutmaz hesap…Onu gördüğünde aşık olur Eros….okuyla kendini vurur….
Aşk….Ruh ve sevginin birleşmesi…
“Ve anladım ki aşk süblime edilmiş bir yüzün karşı bendeki tuzuymuş
Bir terleme anında….”
En kutsal görevlerin ağırlığına bile sağır kalan hisler…Hissinden korkanlar
ya da…
Dengede olanlar…?
Leandrosun öldüğünü görünce boğazda,kendini Kızkulesinden aşağı atan Hero…?
Ya da dili kesildiği için sevdiğine derdini anlatamayan ve bu yüzden kendini
kayalıklardan aşağı atan Ekho’nun yankılanan sesi...
“Kelimeler yetse…Adının geçtiği her cümle bir acı çekme şekli ki ifadesinden
soyularak gasp edilmiş bir anlamdır sessizliğin…”
Çok mu beğenirsiniz kendinizi ya da…?
Verilen cezaya binayen ırmağa baktığında; kendini görerek aşık olan
Narcissus gibi…Narsizm?
Hatta bir aşk kaçamağına uyutma yetisiyle yardım eden Hypnosos’un fendi…
Bunlar…yani tarihçesi acıların;bir aşka sedye tutan söylenceler…
Biz neyin türevini yaşıyoruz peki?
Çok mu soru işareti oldu yoksa…….?

Ayşegül Akar

biz neyin türevini yaşıyoruz?
bilmem.
belki de doğa ikimizi birbirimize uygun buldu
ve sadece türün devamlılığını sağlıyoruz.
ya da kadere iman edip
Tanrı’nın birleştirdiğini ayırmıyoruz.
belki de şansa bağlıdır aşklar
Eros ile aynı yerde karşılaşmamıza bakar.
belki hormonal bir zehirlenme
yaşattığı kafayı seviyoruzdur bizde.
sebebi ya da nasılı ne olursa olsun
aşk işte,
hepsi aşk.
biz neyin türevini yaşıyoruz?
bilmiyorum ama
bir insan diğerinin yanında mutlu ise
hep onun yanında olmak ister
ama neylesede
kimileri aşkı acılı sever.

Atilla Ertörer