BİR ÇOCUKLUK DÜŞÜYDÜM

Hasat kızıllığında, hasretin varır aya
Fecrin ışıklarında, gözün girer araya
Kanar kelimelerim, kim tuz basar yaraya

Sesimden gitti sevinç, sisler sardı her yanı
Bir çocukluk düşüydüm, misketim nerde hani

Heyhat! Geçiyor zaman, saçıma düştü aklar
Şiirlere sığındım, dizeler beni saklar
Gözlerimdeki çığlık, sevdaları yasaklar

Bitti yaz akşamları, işle artık oyanı
Albümden soldu resmim, sende unuttun yani

Prangalanmış kalbim, şafak vaktinde yandı
Kan karıştı mısrama, hatıralar uyandı
Tutuştu hecelerim, alevinde su yandı

Kuşlar göçtü gönlümden, onlar şimdi bir anı
Düşlere dalıyorum, sanma ki kalbim cani

Sürgünlerde uzatsam, tutar mısın bu eli
Sancılar titreyince, çağlar sevdanın seli
Hazan iklimindeyim, bağlarımı keseli

Gözlerime bulaştı, son ayrılığın kanı
Ömür yalnızlığında, dünya aşkına fani

06.03.2009

Coşkun Mutlu / Hüznünşairi
[email protected]