çok kervanlar geldi geçti gönül hanımda
ne sevadalar ateş olup yandı bağrımda
dolanıp durdum feleyin çarkında
ben bu aleme geldim geleli

nihat derki kırk iki yılı geri getiremem
yoruldum artık bu yükü götüremem
istesemde bu ateşi artık söndüremem
yanar dururum bu aleme geldim geleli

ben güzelik aradım insanın özünde
yalan olmamalı kişinin sözünde
dünya malı boştur benim gözümde
avare dolaşırım bu aleme geldim geleli

bunca yıl oldu birgün aramadın beni
halime guldurdun mecnunu keremi
simdi anladim ferhatin neden dag deldiyini
yolsuz biraktin bu aleme geldim geleli

kader diyip gitin sen bu sefil oyuna
gidip girdin başkaların koynuna
sevapları sen aldın kunahlarsa boynuma
yükledin bu aleme geldim geleli


şu sevgiyi nefrete döndüremedim
özlemin ateşini içimde söndüremedim
bir kalemde herşeyi silipde bitiremedim
yazar dururum bu aleme geldim geleli
nihat demir
13 09 2008