1)
/gündür.../


çoğalır elbet hüznün kalp işgali
ezberlere eklenir gülüşün.
belki bir gök bulunur gözlerine
belki bir masal...

bulunur elbet
aşkın dilindeki ıslaklığına
yalnız bir çöl akşamı...


2)

-bozgun topraklarım,
kentlerim yorgun...
beni bırak bu savaşta...-


şimdi
kar yağıyor ruhuma görüyor musun?
penceremde iklimin dudak izleri.

çocuklar yalınayak ölüyor/üşüyor hasret
geceyi vuruyorum tam alnından.
bildiğim bütün yeminler seni söylüyor yine de
duyuyor musun?



/umuttur.../

kalbim!
aynalara vur artık sesini/dağılsın
dağılsın göğsümde duran şu bin yıllık kavga.
yenilmek üzereyim bilesin.
ya bir vatan bul kendine
ya da kölesi kal renginin

/düştür.../


yol acıyı kanatır
hasret şiiri.
ama sen yine de
kalbine mühürle
bu kavimsiz bekleyişi...

ve

sondur.../

hayat,
elbette üşütecek bu şiiri...