0
Yorum
0
Beğeni
0,0
Puan
888
Okunma
korkunun damlalarında üşüttük
o günden bugüne biz aşkı üşüttük
panjurlu evlerin siyahlığına büründü
yalnızlığın buzul sokaklarında
ne zaman direkleri ışıktan yollar görsek
kaçarız çatılı karelerin düğmeli ışığına
yorgun düşürdü bizi aşkı aramak yanlış yerde
şimdi de kendimizi arıyoruz telaşla
meğer çoktandır aşkı boşluğa bıraktılarda
ondandır içimizdeki bu boşluk
içimizde birileri bizi çağırıyorlarda
üç maymuna sarıldık uğultulu ormanlarda
duyargalarımızı kaybettik duygusuz diyarlarda
yalnızca aşkın ışıkla yarıştığını görüyoruzda;
kendi kuyularımızda..
roman kahramanları gibi yalnızdır aşk çünkü..
SEBAHATTİN TAYŞUN
