İstanbul’un kalabalık caddelerinde,
Güneşin içini ısıtmaya yetmediği,
Fakat varlığıyla gülümsediği ,
Ilık bir sonbahar sabahındayım....

Sen içimde;
İstedikçe uzaklaşan,
İstedikçe yüreğimi sızlatansın...
Sanırım bu yürek;
Artık istemiyor seni....

Zamanın tüm hızıyla geçmesiyle,
İçimdeki acının biranda kanatlanıp
Karşıma çıkacağını,
Kelimelerimin suskunlaşıp,
Beni boğacağını hiç düşünmezdim önceleri..
Gitgide kesiliyor derinlerdeki sesim...
Ve sende;
Gitgide sıradanlaşıyorsun içimde
Herkez gibi...

Ben seni hiç sevmedim !
Sadece anılarımda yer etmeni sevdim..
Bana bıraktığın güzellikleri belki de...

İçimin yırtıkları günyüzüne çıkıyor yavaş yavaş...
Kalemimden damlayan duygularda boğuluyorum..
Bilerek suskunlaşıyorum gitgide
Bu yüreğe susmak yakışıyor diyorum
VE SUSUYORUM..
Dilime çöreklenmiş
Koca bir SUS VAR şimdilerde..

HAZAN YAPRAĞI 13.03.2009