Göz ve gönlümüzün sultanı
Başımızın kıymetli baş tacı
Mutluluğumun inan tek ilacı
Köyümdür benim İSAHACI

Köyün girişinde iki yol vardır
Biri hafif geniş diğeri dardır
Bizi biz yapan namus ve ardır
Köyümdür benim İSAHACI

Futbol orta çayırda oynanır
Gençler top beşinde dolanır
Çocuklar salıncakta sallanır
Köyümdür benim İSAHACI

Şeker pancarı buğdayı ünlüdür
Yemekleri hamur ve unludur
Arazinin bir kısmı kumludur
Köyümdür benim İSAHACI

Köyün yeşili gayetten çoktur
İnsanları kanaatkar ve toktur
Misafire hürmet inanki çoktur
Köyümdür benim İSAHACI

İlkokulu ben bu köyde okudum
Bezan annemle kilim dokudum
Allah’a şükür hep te tokudum
Köyümdür benim İSAHACI

Çok kıymetli büyüklerim var
Hepsi gerçekten yirmi dört ayar
Hepside küçükleri sevip sayar
Köyümdür benim İSAHACI

Şimdi yoklar ahirete göçtüler
Sağlıklarında çok buğday biçtiler
Köyümüzün ayranından içtiler
Köyümdür benim İSAHACI

Halam gitti sonra babam gitti
Gidişleri bizi acı ve özleme itti
Köydeki evimizde yıkıldı bitti
Köyümdür benim İSAHACI

Komşumuz Seyit abi de öldü
Çocukları tarlaları da böldü
Sesiz sedasız güzel bir güldü
Köyümdür benim İSAHACI

Şevket abi ilk gidenlerdendir
Balı için arıyı ilk köye getirendir
Ayçiceğini bahcede büyütendir
Köyümdür benim İSAHACI

Mevlüt abi köyümüzün ağasıydı
En büyük tarla onun tarlasıydı
Oda bırakıp gitti her şeyi
Köyümdür benim İSAHACI

Mahmut abi çok çobanlık yaptı
Koyuna kuzuya gözü gibi baktı
Bir gece oda yıldız olup aktı
Köyümdür benim İSAHACI

Emin abi çok mert bir insandı
Oda çok çalıştı çok ta kazandı
Birgün aniden oda toprağa uzandı
Köyümdür benim İSAHACI

Bilal dayı derdik hepimiz ona
Kendi halinde devam ederdi yola
Birgece oda gitti verdi buraya mola
Köyümdür benim İSAHACI

Köyümüzün tek pehlivanıydı
Yıkılmaz bükülmez sıcak kanıydı
Duran abide gitti ,verdiği canıydı
Köyümdür benim İSAHACI

Gidenler gittiler acı bırakarak
Hepimizi gözde yaş ağlatarak
Fani dünyadaki defteri kapatarak
Köyümdür benim İSAHACI

Topal haskulüye buğday sattık
Lokumları biz miğdeye kattık
Bu şartlar altında çayırda yattık
Köyümdür benim İSAHACI

Bektaş abinin bakkal yakındı
Gece giderdik sanki bir akındı
Kimi oyun oynadı kimi bakındı
Köyümdür benim İSAHACI

Bostan köyümüzde ekilmezdi
Gençlerin sıkıntısı bilinmezdi
Gece kavunsuz da gelmezdi
Köyümdür benim İSAHACI

Herkes büyüdü koca adam oldu
Evlere yeni çoluk çocuk doldu
Bir zamanlar mahsülde boldu
Köyümdür benim İSAHACI

Biz bu köyün tozu ile büyüdük
Çok zaman yalın ayak yürüdük
Kışın çok yolda kar kürüdük
Köyümdür benim İSAHACI

Göz ve gönlümüzün sultanı
Başımızın kıymetli baş tacı
Mutluluğumun inan tek ilacı
Köyümdür benim İSAHACI

Adnan ŞAHİN

=============================================

İsahacı ya aşıktır Adnan.
Duygularıyla yönelip sayan.
Geçmişine ayırdı zaman.
Şahin olmuştur kalemi yazan.....................Hüseyin Akıllı

===============================================

Herkes göçtü, adı kaldı,
Üç kuzu beş badı kaldı,
Anılarda tadı kaldı
İsahacı, İsahacı;
Yüreğime koydun acı...

Hani şimdi neredeler;
Eli bastonlu dedeler;
Koyunların dertli meler,
İsahacı, İsahacı...
Yüregimde derin acı...

Kanun özler her yerini,
O çıngırak seslerini;
Anar eski günlerini;
İsahacı, İsahacı,
Hani nerde ana, bacı..................Kanun

Büyükler başların tacı,
Değil kimseye yabancı,
Noksan olmaz gül ağacı,
Köyümdür benim İsahacı.............Durdu ŞAHİN

Yaşamın yatagı İsahacı
Ne dilenci var ne hurdacı
Göçtü gitti ana,bacı
Köyüdür Hocamın İsahacı

Dar yolu çamur tutmaz,
Geniş yol hemen bitmez,
Bu metihler yetmez.
Köyüdür Hocamın İsahacı.

Kaldı birkaç ahır
Ayrılan çeker kahır
Kuşları öter bıcır bıcır.
Hocamın köyüdür İsahacı...............Gıdıgıdı