YANSIN İSYAN ATEŞİM

Göğsümde duruyorken, saçlarının izleri
Yağmalanan ömrümün, açılsın şu gizleri

Kayboldu mahzun uykum, külümle savur beni
Harımla yandı dağlar, alazla kavur beni

Yansın isyan ateşim, ayrılık çağındayım
Yarınlarım tükendi, yalnızlık ağındayım

Uyan uykularından, yaram derinden kanar
Silkin korkularından, kalbim içinden yanar

Gözlerimde gölgeler, feri tükenmiş aşkın
Yırtılsın artık zaman, unuttum seni şaşkın

Fırlayınca namludan, ışısın sabah birden
Gözlerini açık tut, ayna silinsin kirden

Senin bakışlarında, yitik sevdalar gördüm
Kokladığım çiçekle, bitmiş aşkları ördüm

Can düşmeden toprağa, unutulmasın sözün
Işıkları sönmeden, kararmasın şu gözün

Asırlık hasretlerde, yıllarım yaralandı
Islanmış gülüşlerin, göğsümde paralandı

Barut kokan sokakta, hasret yanar bağrımda
Kuşlar uçuran kalbim, isyanı yak çağrımda

Coşkun Mutlu / Hüznün Şairi
[email protected]