Bir yaz günü güneş tepeden iner,
Sararmış başaklar üstüne.
Çatlamış kurak topraklar hırpalanır.,yeniden
Çığlık sesine.
Bir bebek gelir aglayarak başak içine başak
Dolmamıştır çilesi kadının.,
O da bunu yaşayacak.


Gün batar kalır geri ayaz
Doyum zamanıdır.,sofra zayıf biraz.
Doymaz bebe nafile uğraş, aç kalır.
Nazar deyip geçer.,
Komşu da nasibini alır.


Demlenir acıyla, kara çay.,
Bir sigara içimlik zamanda.
Belenir bebekle umutlar gelecek yarına
Sessiz ninniler söylenir,ar adına,namus adına.

Sabah erkencidir sırdaşı ak yazması,
Alır bebeyi sırtına ,dolu gözleri
Ah der, anam der, yüregi burkulur.
Bu günemi doğurdun bizleri.

Anadoluda bir kadın akça tenli,
İnce uzun dal gibi yanagı benli,
Umutlarını atmaz taşır omzunda
Gün gelir bu tohum yeşerir en derinde.
Yarınlara kardeş eyler büyütür yüreğinde....


ONUR İLKE ANTALYA