Dağlara söyledim türkülerimi
Al kınallı
Mor sümbüllü
Dağlara yaktım
Ağıtlarımı ve ninnilerimi
Koklarken
Kardelen çiçeklerini

Ama sen beni
Kentlerin uğultularında
Daha bulmadan
Kaybettin
Ve kucaklamdan bedenimi
Öpmeden daha
Kenger sakızı kokan
Özgürlüğe hasret dudaklarımı
Eskittin
Yüreğimi
Fabrika düdüklerine
Ve rotatiflerin gelgitlerine
Yenildi nefesim

Yemiş yeşili gözlerin
Sarardı gri dumanların
Bulut kümelerinde
Ağlayamadım bile
Saatlerin tiktaklerinde
Sarhoş olurken her gece
Ellerime bir kez olsun değmedi
Yasemin kokan ellerin
Varoşların hoyratlığında
Büyüdü suallerin

Bu benim kaderim
Dağlara söyledim türkülerimi
Kentler anlamadı yitiklerimi
Acıma saygı duymadı
Petrol kokan asfaltlar
Esrarengiz ve sessiz
O karanlık yüklü sokaklar
Paylaşmadı bir türlü
Sana hasretimi

Dağlara söyledim türkülerimi ey yar
Ben dağların türküsüyüm