Yol bitmedi gitti
Saatler geçiyor,
Ben geri gidiyorum sanki
“Bas”diyorum içimden
“Daha hızlı gitmeliyim.”
Bekliyor beni, beklemeli
Bekliyor olmalı.
Kolay mı öyle çekip gitmek
Bir çırpıda?
Hani elimi tutacaktın,
Ben de anlatacaktım her şeyi bir bir,
Kızgınlıklarımı,
Özlemlerimi,
Sevdiklerimi,
Anlatamadıklarımı,
Senin anlamak istemediklerini…
Hayata dair ne varsa işte hepsini,
Hem de en baştan başlayarak,
İlk gençliğime kadar olan biteni,
Sonra, saçıma, kirpiğime nasıl kar düştüğünü,
Sırtımdaki kurşun deliklerinin hikâyelerini,
Fırtınalarımı,
Sığınaklarımı,
Nasıl yalnız bırakıldığımı
Mücadelemle baş başa…
Gözyaşlarımın her akışında
Beni nasıl güçlendirip kinlendirdiğini,
İleriye dönük hayallerimi,
Her şeye rağmen umutlarımı,
Başardıklarımı, başaramadıklarımı,
Bana dair, sana dair ne varsa,
Hepsini anlatacaktım.
Yarım mı kaldım şimdi ben?
Bir yanım, sol yanım aksar mı artık,
Yoksa yediğim bu son darbeden sonra
Hiçbir şey yıkamaz mı, ne dersin?