Bekle beni…
Neye söylediğini bilmediğin cümlelerle başlar yolculuklar
Gittiğin yere mi söylemişindir ?
Yoksa ardında bıraktıklarına mı ?
Hüzün ve sevincin birlikte tadıldığı anlardandır.
Kimi zaman vuslattır amaç,
Kimi zaman yaşamdan zevk almaktır.
Ama her yolculuk sonunda hissettiğin
Neye ait olduğunu bilmediğin özlemlerdir.

Bazen ilginç hayatlar eşlik ederler.
Kendinden geçersin bazen,
Gün ışıdığında ise, bir başka diyardasındır.
Dışarıyı izlersin saatlerce,
Hayatın hızlıca akıp gittiğinin kanıtıdır.
Gördüklerin , yaşadıkların geçmişindir.
Belli belirsiz ya da tüm detaylarıyla belleğine kazınır.

Yolculuk ; aşk gibidir kimi zaman
Hayattan zevk almanı sağlar
Değiştirir tüm benliğini
Dağılırsın sona geldiğinde
Ve bunun sana ne hissettirdiğini bilmezsin çoğu zaman

Yolculuklar ; deli doludur, ısıtır seni.
Denizle dertleşmek gibidir
Rahatlatır ve hayatında sır olarak kalır yaşadıkların
Senin için anlamı olmayan insanların hayatlarına ortak olmaktır
Bir anlık rol alır, sonra da silinir gidersin
Tatlı bir gülümseme bırakır dudağında.
O hayatın en önemsiz sahnesisindir belki de
Ama senin bu hayatı benimseme sebebindir

Yolculuklar ; masal kahramanlarıyla doludur
Bir vardırlar, bir yokturlar
Evvel zaman içinde kaybolurlar.
Kimi zaman efsaneleşirler,
Kiminde sevecen veya gariptirler
Ama duyduğun haz, masalımsıdır.
Bin bir hayatın içine girersin
Hayallerle büyülenirsin
Sonra gözünü kapatıp açınca
Anılar alır masalların yerini

Geçmiş olsunlarla gelinen sonlar
Hüznün mutluluklarla
Sevincin özlemlerle karıştığı anlar
Ve bir daha ki yolculuğuna kadar
Hatırlayamacağın anılarla
Hepsi geçmişinde kalır.