ruhlar aleminde ögrenmisti sevdalanmayı,
önce sevgilerin en büyügünü
içine yerlestirmisti
ALLAH a duydugu, ki
onun sevgisinden razı gelmemismiydi
dünyaya imtihan için
gönderilmeye...
bu yolculukta böyle başladı ...
sevgilerin en yücesini
en saf halini
yürekten süzüp ruhuna yazdı.....
yaratılan her nesneyi sevdi
anlamsız ve sebebsizce...
madde ki manayı sevdi
maddeyi görmeden...
insanı sevdi bedeni görmeden
yürekleri ve ruhu yürekten
insanca dostça baktı
gönül evinden...
mutlu olmalarını istedi..
karşılık beklemeden çıkarsızca
huzur kapılarını araladı ...
ayna oldu yada mum ...
kendisini göstermeden
söyleyene degil söyletene
bakın dedi hep....
gül uzattı yürekten
kopardıgı dalında..
dikenlerini tek tek yoldu
alan el incinmesin diye...
sevdi işte gönülden Yaratan ı için...
seyyah oldu
yollara düştü
okudu okuyor ....
sevdi işte seviyor..

Seyyah..