7
Yorum
0
Beğeni
0,0
Puan
2209
Okunma

Sevgili şiir dostları Türk Dünyası’nın büyük şairi BAHTİYÂR VAHABZÂDE, 84 yıllık ömrünü 13 Şubat 2009 Cuma günü saat 18.21’de tamamlayarak Bakü’den Uçmağ’a vardı...
Engin yüreğinin anısına bugün sayfamı, O ’nun Türkiye sevdâsını yansıtan üç şiirine ayırdım. Ruhu şad, mekanı cennet, vuslatı mübarek olsun...
................. İSTANBUL
Bugün bir ayağı Avrupa’dadır.
Bir ayağı Asya’da
Türk’ün.
Kulaklarında motor sesi,
Dilinde Kur’an sesi,
Türk’ün.
Zaman onu dillendirir,
Asrın ahengine ses verir,
Düşünüp derinden
Ancak babası çeker eteklerinden,
Çırpınır şehir
İkilik içinde.
Düğüm düğüm olmuş fikirler
Asrın keşmekeşinde.
Bir şehirde buluşur
İki dünya, iki âlem.
Bulacaktır eminim,
Türk oğlu Hak yolunu.
O, şimdilik seyreder
Sağını,
Solunu...
Yüreği şark yüreği,
Aklı Garp aklıdır
Türk’ün;
Bu tezattan sinesi dağlıdır.
Türk’ün.
.................DEPREM
İşitince ata yurtta depremi,
Aktı yaşım, döndü başım
Türkiye, her derdimin, her gamımın ortağı
Can kardaşım, can kardaşım Türkiye.
Var mı kaza, var mı bela bu kadar?
Seninleyiz biz ki ömür boyunca
Facianı biz uzaktan duyunca,
Gözlerimden aktı yaşım, Türkiye.
Öz hükmü var her zamanın, her anın,
Yaman günde yanındayız biz senin
Ana yurtta vatanımsan, vatanım,
Vatanımda vatandaşım, Türkiye.
Tarih boyu bu ahdimiz sarsılmaz,
Türk milleti har olmamış, har olmaz.
Her beladan Türk’ün beli kırılmaz.
Sen ki, benim can sırdaşım, Türkiye.
.................AZERBAYCAN TÜRKİYE
Bir ananın iki oğlu
Bir ağacın iki kolu
O da ulu, bu da ulu
Azerbaycan-Türkiye
Dinimiz bir, dilimiz bir
Ayımız bir, yılımız bir
Aşkımız bir, yolumuz bir
Azerbaycan-Türkiye
Anayurt’ta yuva kurdum
Ata yurda gönül verdim
Ana yurdum, ata yurdum
Azerbaycan-Türkiye
BAHTİYÂR VAHABZÂDE
16 Ağustos 1925’te Azerbaycan’ın Şeki kentinde doğan Bahtiyar Vahabzade, 9 yaşında ailesiyle Bakü’ye taşındı. İlk ve orta öğrenimini bu şehirde tamamladı. 1947 yılında Bakü Devlet Üniversitesi Filoloji Bölümü’nden mezun oldu. Aynı bölümde öğretim üyesi olarak ders vermeye başladı. 1964 yılında tamamladığı "Samet Vurgun’un Hayat ve Yaratıcılığı" isimli monografisi ile filoloji doktoru unvanını aldı. 1980 yılında Azerbaycan İlimler Akademisi üyeliğine seçilen Vahabzade, 1990 yılında emekli olana kadar üniversitede ders verdi.
Azerbaycan ile Türkiye arasında köprü vazifesi gören Bahtiyar Vahabzade, 1960’larda başlayan özgürlük hareketlerinin öncülerinden biri oldu. 1959’da yazdığı Gülistan isimli şiirinde, İran ve Rusya arasında ikiye bölünen Azeri halkının yaşadığı felaketleri anlattı. Bu şiirinden dolayı 2 yıllığına üniversitedeki görevinden uzaklaştırıldı. Azeri halkının sıkıntılarını konu ettiği pek çok eserini, yurtdışına kaçırarak yayınlatabildi. Eserlerinde Azeri Türkçesi’ni yetkin bir şekilde kullanan ve halkının duygularına tercüman olan Vahabzade, Azerbaycan’da ’halk şairi’ unvanıyla anılıyordu. 1995 yılında Azeri özgürlük mücadelesindeki hizmetlerinden dolayı İstiklal nişanı ile ödüllendirildi. 1980-2000 yılları arasında da beş kez milletvekili seçildi.
Vahabzade’nin Türkiye’de basılmış Ömürden Sayfalar (2000), Vatan, Millet, Ana Dili (2000), Soru İşareti (2002) gibi eserleri bulunuyordu. Eserleri 8’den fazla dile çevrilen şairin yayınlanmış 40’ı aşkın şiir kitabı, 11 ilmî eseri, 2 monografisi, çeşitli piyesleri ve yüzlerce makalesi var. Vahabzade, eserlerinde genellikle özgürlük, yurt sevgisi, din gibi temaları işlemişti.
Bahtiyar Vahabzade’nin eserlerinden bazıları şunlar:
Şiirler ve manzum hikâyeler: Menim Dostlarım, Bahar, Dostluk Nağmesi, Ebedi Heykel, Çınar, Sade Adamlar, Ceyran, Aylı Geceler.
Tiyatro eserleri: Vicdan, İkinci Ses, Yağıştan Sonra, Feryat, Darağacı, Artık Adam.
Hatıra ve seyahatnameler: Sanatkar ve Zaman, Sadelikte Büyüklük, Derin Katlara Işık. ( Basında çıkan Biyoğrafisinden derleme)
"...........
bu nasıl dünyadır...
insanoğlunun
hayali göktedir kendi yerdedir...
sağken omuzunda hayatın yükü
ölende ceseti çiyinlerdedir...
bu nice dünyadır bu nice dünya
ölümü hakikat hayatı rüya"
"..........
Şimdi öz kökünden süzülen benim,
Özge budaklara dizilen benim,
Şimdi ne sen sensin ne de ben benim,
Biz ki biz değiliz bize elveda…” .................BAHTİYÂR VAHAPZÂDE
Güle güle Şâirim, Güle güle Türkçenin Bahtiyârlığı !... Vardığın duraklara ebedi selam...