Çileyi sırtına, yüklemiş gider;
Bir türlü yorulmaz, gurbet çocuğu!
Eksilmez başından, üzüntü keder,
Mutluluğu bilmez, gurbet çocuğu!

Gözleri ıslaktır, kurumaz yaşı,
Huzuru bulamaz, belalı başı,
Alnının teridir, ekmeği aşı,
Baharı yaşamaz, gurbet çocuğu!

Sıladan gelecek, bir haber bekler,
Her gelen postayla, değişir renkler,
Umutlar tükenir, kırılır şevkler,
Derin bir of çeker, gurbet çocuğu!

Burnunun direği, cızırdar yanar,
Kim ne derse ona, aldanır kanar,
Gözyaşları durmaz, sanki bir pınar,
Kaderine kızar, gurbet çocuğu!

Gururludur yardım, dilemez kuldan,
Döşeği minderden, yorganı çuldan,
Ne şartlarda geldi, üç günlük yoldan,
Arar balasını, gurbet çocuğu.

Memleket kokusu, burnunda tüter,
Şafaklar sayarak, ömürler biter,
Bu günkü durumu, dünden de beter,
Güpe gündüz yiter, gurbet çocuğu!

Birde yavuklusu, varsa sılada,
Başlık parasını, sayar arada,
Razı olur ataşa, da kora da,
Yanar alev, alev, gurbet çocuğu!

Kalbi tertemizdir, arıdır kinden,
Kafası yorgundur, neden? Niçin den,
Okkalı küfürler, geçer içinden,
Erteler yarına, gurbet çocuğu!

…………………..............……….Ali KILIÇ