bugün yorgunum kırlangıçlar gibi
kanatlarım yaralı
kan revan gökyüzünde bulutlar
varamıyorum menzilime
yaban ellerde kalmışım öylece
çırpınırım sevdamın seslenişine
el vermez ipi kopuk ayazlar...


bir gül bile uzatamadım sevdama
üşümüş yüreğim
solan mevsimler güzlerde asılı
kangren olmuş gurbet eller
kökten kazınmalı derim
her yürek kıpır kıpırken bugün
ben küskünüm yalnızlığıma...


nice nağmeler dökülür dudaklardan
nazlı nazlı okşanırken saçlar
belkide poyrazlarda sımsıcacık öpüşler
sarılırken sevgililer tenlerde
iki bedende tek yürek atar sevgice
ben mahzun hayallerde dalar giderim ...


yeditepedir hüzünlü şarkılarım
agıttır bekledigim yıllarım
bilmem daha ne kadar beklenecek
karlı tepeler ne zaman eriyecek
kardelen olmuşum dertlerimde
takvimler vuslatı kelepçelerken
gönlüm BAHAR’a gelip serilmeyi bekler
leylek kokularında sarhoş olmak ister ...


Zafer Direniş
...