Şimdi gecenin bu saatinde ne düşünüyorum ben…

Yine düşünceler de bakışlarım!!
Diyorum ki
Hani daha dün yanımdaydın..
Daha dün ellerimi tutuyordun…
Daha dün kokumu içine çekiyordun..
Peki ne oldu şimdi ???

Anladım ki içimdeki seni öldüremiyorum;
Seni ne kadar düşünmemeye çalışsam da,
İnsanlara zorla gülümsemeye çalışsam da,
Ne kadar kandırsam da kendimi,
Beynimde yok saysamda seni,
Kalbime söz geçiremiyorum.
Artık unutmak istiyorum seni…

Yoruldum kendimle savaşmaktan,
Bıktım hüsranlardan..
Yazarken bu satırları...
Göz yaşlarım süzülüyor yine istemeden durduramıyorum..
Kalemim hiç durmadan yazıyor..

Ben seni ne kadar çok sevmişim be…

Neden beni acıyla bıraktın??
Neden bana hiç acımadın??
Sen tattın mı hiç bu duyguyu? Merak ediyorum.

Hayatımdaki anlamlı olan tek şey SENdin.
Tek sana güvenmiştim ben.
Madem ayrılacaktık hiç çıkmasaydın karşıma,
Beni yarı yolda sensiz bıraktın.
Sen şimdi yine suçu üzerimi atarsın.
Yine beni soru işaretleriyle yatıya bırakırsın ..
Utanmasan bide yine yeminler edip yalan aşkını anlatırsın..
Ama töbe ..
Töbe bir daha inanmam ben sana …

seven yine sevilmiyormuş be…

Yine mi aynı hikaye..
Yine mi kendimle konusuyorum ben..

Yok yok artık kalbime zincir vurdum…
Kapattım kapılarını…
Bir daha kimseyi alamam içeri asla!..
Canım cok yandı..sankı kalbim kanıyor..
Ne kadar dayanıklıymısım meğer ben.

O kadar canım yandıki nasıl dayandığıma ben bile şaşırdım.
Ben sana sevgilerin en güzelini,
Sen bana acıların en kemiricisini layık gördün..
Ben sana kadının en hasını,
Sen bana erkeğin en adisini layık gördün..
Ben seni el üstünde taşıdım,
Sen beni hergün öldürdün…

Sevgine aldanmıştım,çocukluk saflığımla…
İnanmıştım sözlerine beee…
Hayaller kurmuştum…sadece ikimizin olduğu
Temiz kalbimle…
Çocukluk saflığımla…
Senin sevdiğin olacağını düşünmüştüm,

Sana hep erkeğim demiştim hani
Ben sahiplenmiştim seni kendime,ERKEĞİM!!!

Uykusuz gecelerimin her sabahında,
Seni görmek ümidiyle yaşamak ve görememek ölümdü benim için..
Yine duygusallık zırhıma büründüm,
İçimdeki sızıyı durduramıyorum…
Sana hepsini söylemek istiyorum..

Bir insan daha ne kadar sevebilir ki…
Daha ne kadar gözünü karartabilir.
Artık beni sevmiyorsun hissediyorum..

Boşunaymış demek ki her şey..
Boşunaymış emeklerim çok yazık.
kendime acıyorum,neyseki topluyorum artık.
Çok zor olsada belli etmeden,
Neyseki dostlarım benimle beraber…
Kendi kendimi tedavi ediyorum..
İnsan kendisinin doktoru olurmuş ya..

Neden hep üzülen ben oluyorum…
Karşımdakine çok değer veriyorum.
Yine neden sorularını sormaya başladım ama…
İyileştim…
Kırılan kalbimi yapıştırdım eskisi gibi olmasada
Oturdum ve kendime kırılmayan bir kalp yaptım.
Söz verdim kendime,
Kimseyi sevmeyeceğim bir daha…
Yalnız sana söyledım sevdiğimi!!
Doğrularımı da seninle yaşadım ben.yanlışlarımıda senınle
Sana güvendim, sen de sırtını döndün bana!!
Kalbimin kapıları kapalı artık zincire vurdum!..
Her sevenin kaderi bu mu acaba…


SARI BÖCEKK