Sevdanın hoş tadına katma n’ olur acıyı
Bu gidişle dünyada sen her şeyden koparsın
Su, yolunda öldürme böyle garip sucuyu
Su dökülen toprağın taşlarını öpersin

Sen sevgiden bir ırmak çevreni eyle sebil
Seninle hayat bulsun su diye ağlayan gül
Bu kadar mağrurlanma ne olur kendini bil
Korkarım bu dünyada sen kendine taparsın

Güzellik meftun eder eğer doluysa içi
Hangi ufuktan doğar söyle, bunun birkaçı
Her teli bir can alsa ne eylersin o saçı
İstersen kırık kalbi, tek telinle yaparsın

İstemem düşmeyesin olma hicran yatağı
Burnun hep havalarda görmüyorsun batağı
Saraylara değişmem dost açmışsa otağı
Eğer sevgi var ise taş üstünde yatarsın

Öyle zor ki paylaşmak hayat ile kozunu
Bin bir şekle çevirme, bir verdiğin sözünü
Gözlerimden uzak tut incitmesin yüzünü
Belki bir diken olup, sen gözüme batarsın

Etmeyesin Ahmet’e bunca cefa çok gelir
Dertlerini bana ver dermanı herkes alır
Sanma ki ben ölünce, bu dünya sana kalır
Korkarım ki sen beni, bir girdaba atarsın