Canım Boyabat’ım

Doğrudur; özlem sarmıştır ateşle içini,
Hasrete razı oldun, satıp gittin keçini..
Çakamamışsan gurbete demir den perçini,
Bağırına basar seni canım Boyabat’ım ...

Terk edip gidince, anlaşılır tüm değerler
‘Kıymet’ne güzel olurdu, olmasa ‘eğer’ler
Geçmişi hatırla-ki zira onlar beklerler
Şimdi eskiden de güzel, canım Boyabat’ım …

Pirinç para etmiyor, çiftci artık ekmiyor,
Ekse de, artık eskisi kadar bol olmuyor,
Cep delik, millet yoksul, ambar göçük, dolmuyor
Yinede şen şakrat güler, canım Boyabat’ım

Artık kalmadı o eski bağlar ve ovalar..
Panayır mı? :) Var ama eskisini bozdular,
Hani nerde cazgırlar, nerde o şaklabanlar? :)
Biraz kırgın, üzgün bekler canım Boyabat’ım…

Memleketim; canım toprağım gibisi var mı?
Ay yıldızın şanı sarmış, yer-yer dört bir yanı
Boyabat bir başka albayrakda şehit kanı
Tarihinde tarih kokar canım Boyabat’ım…

Yaşar Türkmen … Sinop.. Boyabat