2
Yorum
0
Beğeni
0,0
Puan
1325
Okunma

Söz verdin de
Almadı mı
Sözünü
Yat dedin de
Yatmadım mı
Dizine
Gel dedin de
Gelmedim mi
Peşinden
Işıklar
Kararır birazdan
Odalardan
Kokun gelir
Yalnızlığımın
Yani sensizliğin
Acıyan yaralarını
Sarmaya
Seslenir ismini
Unutup yokluğunu
Konuşmayı
Unutmuş dudaklarım
Senin
Saklambaç oynadığın
Dolunay gibi ışıdığın
Evimin ev olduğu
Akşamların anısına
Ama insafsıdır zamanlar
İnsafsızdır duvarlar
Ne senin hayalin
Gelir
Anılardan sıyrılıp
Ne de duvarlardan yankılanan
Kendi sesimin
Tokat gibi
Yüzüme çarpan
Aksi sedasını
Silebilirim kulaklarımdan
Sadece
Kokun gelir...
Söz verdinde
Gelmedim mi peşinden
Yatmak için
Sonsuzluk uykusuna
Senin sarmalanmayan
Kollarının isyanına
Gittin de
Alışmadım mı çaresizlikten
Sabreyle cancağızım
Az bir zaman kaldı
Bu dünyadaki kabrimden
Senin yanındaki
Eve misafirliğime
Buyur diyecek misin?