1
Yorum
0
Beğeni
0,0
Puan
987
Okunma
Askerliğin, yiğitçe yaşanası anları da vardır, her ne kadar savaş kötü anılarımızı canlandırsa da.
Savaş tabii ki, en son çare olmalı, ama her topluluğun da bir askeri olmak zorunda, galiba en azından caydırıcı bir etkisinin olması açısından...
Askerlik anlarından derlenen bir canlandırma ile karşı karşıyayız, zor anlarda ozan da askere gidebilir, evde anasını bırakıp.
Bakalım görelim, asker ne etmiş, ne eylemiş...
Saygılarımla...
Bir savaşır ki o, siperde,
Işıkları parlak ve delicidir
Süngüleri takılmış,
Hem makineli tüfektir, hem cihangir.
Botların gümüş gibi parlıyor asker!
Şapkan da birazcık yana kaymışa benzer,
Güneş nasıl yansır; pak alnından görürüm,
Kama dolanmış soğuk palaskada,
Ay gibi parlar da, dalıverir öte-yana.
Ve an gelir, gümüş bir ışık şavkar;
Gözlerim de bir garip kamaşık,
Sahi;
senin botların gümüşten mi asker?
12.09.1987-Hasdal
Cevap Yaz