hüzün rüzgarı yine sarmış dört bir yanı bak
ıslık çalar kalbime uzanan elleri.
yürüdüğüm yolların tozlarını savururken,
bir melodi tutuşur dilinde.

ne sen ne bir başkası nede gökyüzü
ne ben ne biz yada inleyen gökgürültüsü
susar diller susar rüzgarlar
varsa eğer aklını kemiren sorular

rüzgar ver ellerini bana
evrenin sonsuz nefesiyle dolsun bedenim
kimbilebilirki senin sayende can bulur hayatlar
yaşama sevincini tadan ağaçlar

akan dereler yeşil çimenler
ağlayan bulutlar
gülümseyen gökkuşağı
insanlar gibidir doğanında yaşamı

biz varoldukça varlar
ve bizler onlarla varız
nezaman ağlatırsak gözlerimizi ağlar bulutlar
kararır yeşil çimenler
susar kuşlar

senin sayende varız rüzgar
ver ellerini bize
evrenin sonsuz nefesiyele dolsun bedenlerimiz
sevgi ver insanlarına
verki yokolmasın dünya

(dünyamıza ve çevremize duyarlı olalım.unutmayalım onlar varoldukça varızz)

saygılar...