sakladım seni kalbimin en derinlerinde,
kilitledim kapıları üzerine gitme diye,
nasıl kurtuldun da yar oldun ellere şimdi söyle,
istemem artık sahte sevgini...
yerini doldurdum acıyla kederle sakın dönme geriye.

şimdi yalnızlığım senden kalan tek hatıradır,
senden vazgeçti gönlüm artık isyana sevdalıdır,
baksanda göremezsin derdim yüreğimde saklıdır,
üstadımın dediği gibi...
şairler ağlamaz gülüm ama her satır gözyaşı tadındadır.

çok yaşlar döktü bu yüreğim ardından,
artık biliyorum sevginde senin gibi yalan,
istediğin oldu artık uğrunda öldü bu can,
hiç düşündünmü peki..
cevabın ne olacak hesap sorduğunda yaratan?_?

elin olmuşsun yada benim inanki farketmez artık,
dudağında ruj tırnağında oje ve birazda yüzünde allık,
etrafında yüzlerce dost ve yolun hep aydınlık,
neye yarar ki be gülüm olmadıktan sonra biraz insanlık.

solacak güzelliğin ve birgün uyandığında göreceksin heryer karanlık,
sana kucak açan kimse kalmaz ve yerin sadece o soğuk mezarlık,
çoktan durmuş olacak o vafasız kalbin ve yüzünü teslim alacak bir anlamsızlık,
sonra ben geleceğim yanına ve bir soru soracağım duymadan hiç pişmanlık,
’’NASILMIŞ BAKALIM VEFASIZIM MİLYONLAR ARASINDA Kİ YALNIZLIK.???’’
(asi_geco)