ocağın sonuna geldik bir tanem
yağmurlar yağdı bereketli bolca
şehrin üstüne düşecek
kar taneleri yok henüz
yine sisin ve kirliliğin içinde
parıl parıl parlıyor
yağmur sulu sokakları denizlinin

ocağın sonuna geldik bir tanem
gölgelerin ardında saklı düş
yavaşca esen bir yelin önünde
giden zaman geride kalan onlarca yıl
karabulutların içinde ışıldayan
dolunaylı bir an ve anılar
geçen günlere yanıyorlar

ocağın sonuna geldik bir tanem
karlar yağmadı ama
honaz dağında karcı dağında heybetli kocalar
gösteriyor aksaçlarını bizlere
üşüyoruz oradan gelen yelde
kaban içine gömüyorum başımı
kapşonunu da şapkanın üstüne

ocağın sonuna geldik bir tanem
taze cenazeleri verdik toprağa
oy benim kadın halam
nasıl da severdin çocukları
kendi çocuğunu bağrına basarcasına
oy benim çileli ramazan dayım
iki büklüm aldı felek seni bağrına

ocağın sonuna geldik bir tanem
an akıp gidiyor su gibi

300109 denizli