0
Yorum
0
Beğeni
0,0
Puan
1070
Okunma
şehir ey şehir
benden aldıklarını geri ver
geri ver topraktan evimi
bir çocuk sevecenliğiyle
oyuncak bildiğim herşeyimi...
toprak damımı
gülen yüzümü
açık elimi
geri ver yüreğimi...
toprak gibi mümbit
yıkılan ocağımızı
bir sofrabaşında baba yedi oğul
bir o kadarda yarenlerimizi
konu-komşumuzu
bayramlarda sıraya girip
sıradanlaştığımız o duygu selini
kırgınlıklara bir son verişi
’anlam’ı geri ver ey şehir
yitik herşeyimizi geri ver ey şehir...