Sevdim ben, yaklaştıran, senin olan durağı.
Tutuşan hecelerde, puslu camdan bakarken.
Göz yaşların damlası, yakın eder ırağı.
Leyla’sına Mecnun’un, gözleriyle bakarken.

Akşamın kızılında, gördüğüm göz yaşlarım.
Kanayan yaralara, belki de perde olur.
Sol yanımı karartan, sisleri gül yaparım.
Kaybolduğum noktada, gelip de beni bulur.

Oya, oya çizdiğim, resimleri camımda,
Baştanbaşa sevdalı, boyaları katarak,
Bir tablo oluşuyor, beynimin arkasında,
Buluttan umut yapıp, düşlerimle sarararak.

Pencereler açıldı, çarpar kar taneleri,
Işıktan adımlarla, geçerim kapılardan.
Gönlünün rüzgarlarıı, ufkumdaki dertleri,
Dağıtır. Tutunduğum. bembeyaz yarınlardan.

Kapına sığınırım, seccademin ucunda.
Kardelen sıcağında, mevleviye dönüşüp.
Yavaş, yavaş yükselip semazen avucunda
Ateşin etrafında, pervanelere dönüp.

Şahin HANELÇİ
28.01.2007
Ortaköy- İstanbul