Bir ufacık mutluluk arama sakın şiirlerimde
ben hicranı yazıyorum, ben acıların şairiyim
ümitsizliği yaşıyorum, ben yalnızların şairiyim
kahır mektuplarında arıyorum ihanet hançerini
kaderimin her köşesinde buldum, öldürücü ayak izlerini
en sarhoş meyhanelerde içtim ayrılığın en sert içkisini
ben ezilmişlerin gölgesi, gariplerin sesiyim
isyancıların çığlığı, ben sevenlerin şairiyim

yıllar var ki dolmadı, dolmuyor dert tasım
marifet saydım serseri hayatı, ne işim var ne aşım
sevda sokağında dikilidir mezar taşım
hor görüldük her zaman, her defasında ezildik
delicesine sevdik, Allahına kadar sevdik, sevilmedik
kaç kere yıkılıp kaldık köşe başlarında
kac kere vurulmuşuz feleğin acımasız çarkında
daha doğmadan intihar etmiş ümitlerimiz
kac vefasız uğruna yandı bitti gençliğimiz
içki masalarına gömüldü, sevgi dolu yüreğimiz
ben sarhoşların bestesi, ben bitirimlerin şairiyim

ben de mutlu olmak istemez miydim?
benim de düşlerim vardı, hayallerim vardı uçsuz bucaksız
oysa bir sabah çaldılar güneşimi, sırtından vurdular sevinçlerimi
bir mayın tarlasında ağır yaralı bıraktılar
sevdik olmadı, saydık olmadı, yalvardık, yakardık olmadı
feryat ettik sesimize ses vermediler, yüzümüze bile bakmadılar
şimdi hasret akşamlarında dar ağacına asılmakta yüreğimiz
bir yanımız felç, bir yanımız bitkin ve yaralı
doğru dürüst gülmesini bile beceremiyor gülmelerimiz
ben aşıkların türküsü, sevenlerin öyküsü
dertlerin dert babası, kimsesizlerin şairiyim.


Ali Uzgur