Esmez miyim kıyısında hayatımı geçirdiğim o pembe düşlerde?
İçimin yağmurlarını akıtıp akıtıp,
Rüzgâr olup,
Hayatın buharına karışmaz mıyım?

Şu yalan dolu,riyâ dolu hayatın tabiatını kurutmaz mıyım?
Susar mıyım bir daha ömür kavgasında?
Söker miyim düşüncelerimi beyin fırtınamdan?
İçime güneşi biçer,
Kendimden geçerim.


Yaraların sarıldığı o kaf dağına gider,
Sararım yaralarımı
Geri dönerim.
Esemez miyim,
Saçlarımın her hücresinden geçer gibi gidemez miyim?


Hep hayat mı yön verecekmiş bana?
Gülerim...
Gülemez miyim,sürekli kızgın güneşlerde mi yanmak lazımmış?
Kahrederim!


Sevgi pınarında yelken açarım o sahilde,
Hani o sahil var ya,
Bilmem ki siz bilir misiniz?
Gönlümün sahili!
İşte orada yelken açtım,
Pamuk ellerimi açtım,beklemekteyim.


Sevemez miyim,severken sevilemez miyim?
Kim demiş onu?
Köpük olup kendi içimde yüzemez miyim?
Bırakın Allah aşkına!kendi kuytularınızda boğulmayın

Ben boğulduktan sonra kalkmasını bilenlerdenim
Çünkü çıkardım dolabımdaki kirlileri
Yeniden doğmaktan yana ise inancım
İnancımın yolunu tutarım


Tutamaz mıyım?
Göremez miyim masmavi gökyüzünü rüya yerine?
Korktuğumu mu söyledim?
Yanıltmışım,yasak oyunlar oynamışım bilerek.


Oyun oynayamaz mıyım?
İnadına dişlerimle ezemez miyim bu korsan hayatı?
Esemez miyim herbir hücreme doğru,
Gülerek,
Severek,
Söverek,
Adım adım...

Dilara AKSOY