hadi kalk vuslatı yarım
gitme vakti...
yüzü düşsün yokluğunun
yevmiyeli gecelerime
hadi kalk
iyice içine kapanmadan gün,
anasına sövülmüş İstanbul’da
saklansın hal ve gidiş
yekvücut
elinin körü olsun arzuhalimde
iki suret sen
hadi kalk
çık düşüncemden

hadi kalk
belki de o yüzden
hanendenin telaşı sevdaya dair
sana dair
cana dair
belki de o yüzden
tarifi imkansız vesair
ve birbirimiz diye bir şey
arsız için baş köşesinde
belki de o yüzden
yalnızlığın kuytusunda yangın ten
ve sonu sizli cümleler
irili,ufaklı
bütün rağmenlerime rağmen

hadi kalk
adını koymuşuz bir kez
mühim meselenin
hal değil halimiz
her saçma iki şiir vurmuş
dip sularımızda
gecenin dili pabuç
çuvaldız ipliğin ucunda
çığlık vaktindeyiz
ortalık söz revan
delik deşiğiz
hadi kalk
ayrılık alışsın artık bize
eskisin çatal dilin satıraralarında
duvarlar resmimize

Demir Mutlugil