Küçük yaşta başladı rakı sofrası
Önceleleri güzeldi belki hürdü karışanı yoktu
Sevdi bu alemi içki eylence
Uzun yıllar sürdü bu deli hayat kimse dur demedi
Belki sevildi bazen parasını yedirdi
Askere gidip geldi
Aynı hayat devam etti sorumsuz ve sarhoş
Ve evlendi belki biraz değişir dendi
Güzel bir eşi oldu saf temiz
Belki uğraştı bırakması için içkiyi
Ama sözü geçmedi
Çocukları oldu aralıklarla iki oğlan
Acaba mutlumuydu bu yuvada yaşayan
İçki baş tacı sırdaşı yol arkadaşı
Kopamadı bu içkiden
Ne çocuk ne eş ne sevgi
Hepsi boştu sevgisiz bir yuva vardı hayatında
Bir gün hasta oldu genç yaşta
Kalmamış ne ciyer ne vucutta derman
Çok sürmedi hastane hayatı
Düşünmeden göçtü bu dünyadan
Çoçuklarım karım demeden gencecikti
Tam yaşayacaktı mutluluğu
Çocuklarına doymadan
Ardında göz yaşı döken oldumu olmuştur belki
Vardır sevenleri ama o
İçki delisi içki için feda etti kendini
Oğullar büyüdü iyi bir insan şimdi
Babadan ders almışlar onun
Dışında bir hayatları var mutlu sıcak bir yuva
belki baba sevgisinden uzak
Baba şefkati görmeden büyüdüler
Ama mutlu çocuklar huzur dolu bir yuvaları var
İşte içki sofrasının bir yuvayı nasıl yıktığı
yaradanım kimsenin yuvasını böyle içki ile yıkmasın
bu hayatta yaşanan bir gerçek
AYŞE KARAN