sayın yorgun savaşçı,aslında çokta aşktan anlayan birinin yazdıkları gibi değil yazdıklarınız.bir anlam bulanıklığı mevcut tüm eserlerinizde.biçok duygu karmaşası içinde kalmışsınız daha dogrusu yönlendirilmiş,mantık etkisinde kalmış duygularınız kullandıgınız kelimelerin sönük kalmasına yol açıyor.merakla okudugum bir yazarsınız yanlız beklentilerimin altında kaldıgınız da bir gerçek.üzgünüm.sizin eleştirilere pek açık olmadıgınızı da düşünüyorum ayrıca ama yapmam dogru olur bu ilerleyişinizi ve tutumunuzu değiştirmek adına sizin için.ne istediğini,hayattan ne beklediğini neyle mutlu olup nelere karşı dişini göstereceğini bilmeyen şiirler bunlar.kimlik bocalaması yaşıyor olabilirsiniz.kendinizi başka biriyle kaşfetmeniz de mümkün değil çünkü biz insanlar başka birini tanırken kendimizi tanımaktayız.bu vesileyle sorgularımız başlar kendi varlığımıza dair.özgüven eksikliği yaratmak istemem sizde ama korkarım ki sizde fazlasıyla mevcut.bu yüzden çok defa yazılarınızda ve şiirlerinizde etkisi altında kaldıgınız sığ fikirler sizin hayata çok karamsar ve önyargılı bakmaya zorlamiş.nitekim de kendinize yabancılaşmışsınız.insani duygulardan ziyade her anlamda bastırılmış ve ipi her yöne çekilebilcek boş bir havanız var...saygılar

Ne aşkı görmeyenlerin üç beş kuruşluk sevdası,

Ne hatır gönül bilmeyenlerin rica minnet vefası...

Sahip oldukları buysa,

Buysa insanlık,

İstemem!..


Hesabı ben öderim.

Üstü kalsın...