Suladım yağız atlarımın
O vahşi açlığını
Yürüdüm karanlıkta
Hep ettim, hiçliğini
Gök gürledi içimde
Hayat durdu zihnimde
Köşke çıktı periler
Gönlümün hücresinde
Ölüm dansında yıldızlar
Çaldı ruhumun çanları
Dilsiz bir çocuk şimdi
Sevdamın yangınları
Kırık bir vazo gibi
Bin parça umutlarım
Tütsülenmiş dualarla
Yıkandı bulutlarım
Bu kaçıncı ağlaması
İçimdeki çocuğun
Fotokopisidir yüreğim
Yalancı mutluluğun
Yorulmuş vücudum
Simetrik iz düşümü
Âzat ettim bu gece
Can kafesten kuşumu
Yangın yeri yüreğim
Boşuna mı tutuştu
Çekildi med-cezirler
Yosunlarla buluştu
Kırıldı altın kadeh
Zehir sundu eceler
Cehennem zebânisi
Oldu bana geceler
Anladım bitmeyecek
Seninle, sensizliğim
Sanma ki korkudandır
Benim bu sessizliğim
Dağları yıkar benim
Âhımın zelzelesi
Umurumda değil artık
Yıkılsa, Fil Dişi Kulesi
Şimdi susmak günüdür
Gün ola, devran döne
İnsan duruşum çıktı
Bir adım daha öne
Kim çaldı gözlerimin
İçindeki akını
Öldürecek bu şüphe
Uzak eden yakını
Yıldızlar kopup, kopup
Geceleri terk-ediyor
Vefâsız vebâlini
Bak, yüreğim ödüyor
Karanlığa " dur " dedim
Çekip, aldım tek seni
Sen istersen unut gitsin
Unutmaz bu yürek seni
Türkülerin onuru
Yeter insan olmama
Mavi bulut doldurdum
Kokun dolu odama
Suladım yağız atlarımın
O vahşi açlığını
Yürüdüm karanlıkta
Hep ettim, hiçliğini...

Oktay ZERRİN
oktayzerrin.azbuz.com