İnsanlık zulmüyle abat oluyorsa

Milletin efradı mütemadiyen sessizliğini koruyorsa

Şayet küreselleşme farkı sürekli mazlum nefeslere kıyacaksa



İnsan olmanın onuru kaybolurken

Analar feryatları eşliğinde gözyaşları dökerken

Masum nefesler sokaklar arasında parçalara haince ayrılırken



Yüreğimin hıçkırıkları kifayetsiz

İnsan olmanın bedeli bu kadar mı sefilliğe bedelsiz

Haysiyet ve şeref iman zafiyetinde anlıyorum ki şimdi kefensiz



Ruhlarda fevkalade renksiz

Zulüm zalimin dirliğinde ve mazlumun birliğinde

Bahşedilen ömür mücerret bir sermayeyse ve kefil şirretin eliyse



Hazin öyküler iman hüznüyse

Paganlaşmak uğruna vazgeçilen ecir unutulunca

Kul olmak ve divana durmak kalbi hissedişlerle yakarmak çok zorsa



Millet olma ve dirliği bulmak

Zalimin karşısında Hakkın rızasıyla nefes almak

Ve kalplerin nizamında ihmal edilenleri ve evrensek hakikati okumak



Korku adına her ne varsa

Şayet en güçlü silah korkusuz yaşayan insansa

Kul olmak için takvada ve ihsanda birazda icraat bulunarak kalkılsa



Tespihatın ve durağanlığın

Sıcak döşeklerde sabahlara dek uyuklamaların

Düşlerden sirayet edecek her türlü hülyaların cenderesinden sıyrılmak



Kalbi hissedişlerle yoğrulmak

Zihni açılımlarla müşavere edip rahatı unutmak

Asli hesabın ve mizan özlemindeki serabın korkularından emin olabilmek



Bir kez kalkmak ve ayılmak

Hakikatin boyasıyla ötelerin hazzıyla nefes almak

Hakikat olan ve evrenselliği kıyamete kadar baki olan hukuku kuşanmak





Mustafa CİLASUN