akıp gidiyor zaman kollarımdan
üstelik hiç acıtmadan

anlayamadığım
geri dönüp bakmak istediğim
o kadar çok şey varken

hatalar yalanlar günahlar

belki değiştirirdim yaşamın anlamını
bu yaşta anladım pişmanlığımı
yok oluyorum her geçen günde biraz

kendi içimde kibirsizce

acıtmadı ellerin gittiğinde
hüznün hasrete döndüğü bir yokluk gecesinde
haykırdım tüm gücümle
üstelik hissetmedi hiç kimse
bekledim öyle çaresizce ağladım sessizce

akıp gidiyor zaman kollarımdan
üstelik de hiç acıtmadan
siyaha beyazla yazmak istedim heceleri
dökülüp gitti renksiz betonarme bir gride
küçük kumdan beyaz kalelerim
ben kendimi bile aynada özlemişim

pişmanlıktan yalanlardan hatalardan

ağladım hiç usanmadan
geri dönmek isteyipte dönemeyince
çaresizlikten delirten
harika bir rüya gibi
akıp gittim geceye
uyanmak istememecesine

ama hayat akıp gidiyor
işte kollarımdan
üstelik hiç acıtmadan........


vkeskin