Bilmem kaçıncı defadır sayfana girip okudum bu şiiri, elim varmadı birtürlü yorum yazmaya, sanki yorum yazarsam bozulacaktı bir büyü, yokluğunu içimde hissetmek istemediğimdendi belkide Mesut abi'mizin.
Hatırlamazsın belkide, seni bana sayfalarda ilk tanıştıran Mesut'tu çok delikanlı kızdır Esel demişti ve sayfana eklentiler yapmaya başlamıştım. Sonra bir kayboldun Mesut nerede bizim çocuk dediğimde Ayşe'nin selamı var pc.arızalıymış merak etme demişti.
Aslında ben ondan yaşca büyüktüm ama o kendine yakıştırmıştı ağabeyliği ve hepimizin Mesut abisi olmuştu, en son traji komik bir görüşme yapmıştık telefonda, Esel Antalyadan Mersine gelirken ciğer al gel uyarsa naklederler, uymazsa Arnavut ciğeri yapar kafa çekeriz demişti, ağlamakla, gülmek arası katılıp kalmıştım telefonda.
İçimi acıttın be Mesut abi, yapılırmıydı bu bana, denizi, martıları seyredip, rüzgara karşı ıslık çalacaktık hani.Yattığın yer nur olsun, Rahmet yağmurları yıkasın toprağını, görüşünceye kadar hoşçakal can arkadaşım, Mesut Abim.