SENDEN SONRA

Senden sonra, unuttu kalbim hicranı,
Pervazsız olan son çilenin ahını.

Cevheri saklı, cephesi oluyor rüyamın,
Gidişin değil mi? Seni yere vuranın.

Hayat örseledi, durmadı! hep zırvaladı,
Senden sonrada yalandı! Sensizliği yağmaladı.

Senden sonra, sanma ki hicranı kucakladım,
Kabus dolu bir gecenin koynunda sabahladım.

Nihai oldu sözlerim, muamma bakışımdan yana,
Hakikat desek ayrılık, yalan! Sor vicdanına.

Sen büyümedin mi? Halini tefsir edemez gözlerin,
Bak! Mecruhundan fışkırır, pişmanlığın, kederin.

Adını sen koydun, ayrılık deyip bağrına bastın,
Hangi mahşerin koynundasın, bilsen! Giderken ağlardın.

Senden sonra, veda layıktır, elimden tutan aşkına,
Heyhat! Unutuldun! Bir bilsen halini, Allah aşkına!

Senden sonra, beni bırak, bendende seni bırak,
Hadi, benden vefa olmaz, uzaklaş koşarak.

Senden sonra, cismimi özleme, ismim halimin aynasıdır,
Sen, benden ayrılan veda, yok olmanın fırtınasıdır,

Senden sonra, nur-u hakikate kavuştum, ilah-i mukaddes,
Bir aşktır, beni kul yapan rabbime! Senin ki bir heves.

Hali hazırda amade olurum yoluna, bediim peygamberim,
Aşk-ı Mevla! Haksın, senden başka kime giderim.

Peygamberim, ses seda duyulmaz, havzayı mutahharadan
Yolumuzun sonu olsun, aşkınla, Mekke-i mükerremeden.

Senden sonra, ey! can-ı güzel, baksana silindin,
Kalp gözümde sevgili iken, ismini silen sendin.

Senden sonra, aşkı buldum, teessür oldu hep ruhum,
Gönül bağımda peygamber aşkı, işte bu, asil gururum.

Meğer, gözlerim seni dilber bilip, sözlerim sıfatına kanmış,
SENDEN SONRA, anladım, sana olan aşk, sadece yalanmış...