Geç kalınmış bir aşkın yolcuyuz biz…
Çıkmaz sokağa çıkan bir sevdanın sakini,
Gözlerine mil çekilmiş iki yüreğin sahibi…
Biz…
Sen ve ben sevdiğim,
Zamana yenik düşmüş,
İki yorgun âşık…
İki yorgun sevgiliyiz
…

İçimizde hüzne düşmüş birkaç mısra,
Gözlerimizde aşamadığımız yollar var…
Ellerin,
Ellerimin gönlünde…
Sus sevdiğim…
Bize hayat aşkı sunmuyor deme!
…

Hayallerim titriyor yokluğunda,
Hadi sun sıcaklığını yalnızlığıma,
Üşümesin sevdam!
Hayat ayrılık şarkıları bestelemesin gözlerinden,
Eksiltili bi cümleye özne olmamalıyız…
Sen ve ben…
…

Sen bendeki seni alma gönlümden,
Sen…
Gönlüme yağmur düşüren yar…
Sen keşke gelsen!
Çok geç kalmadık sevdaya,
Ah bir görsen…!

Şimdi aşk kan ağlar oldu yokluğunda,
Gözlerimde yaş kurudu,
Sevda hayata küser oldu…
Hayata ve zamana…
Ve de…
Bize engel olan her karanlığa…
…
Şimdi karanlıklara yalnızlık oldu zaman,
Sen ve ben…
Ve de geç kalınmış aşkımız…
O karanlıkta kaybolmayan tek aydınlık! …
(Seviyorum seni…
Senin de sevdiğin gibi…)