Tanrı
Susturabilir mi?
Kirlenmiş elleri
Sağır huysuz hain dilleri
Çünkü
Hiç bu kadar
Kirlenmemişti mavi
Kirlenmemişti gökyüzü
Üzgün değildi saksıda ki kaktüs çiçeği…

Gündüz vakti
Kaybolmuş güneş
Hava çok bulutlu bulut kayıp
Hangi yöne baksam şaşkınım
Özgürlüğüm ağır yaralar alıyor
Ateş kanıyorum yok sargım yok suyum
Suyum olsaydı eğer ilk kirlenenleri yıkayacaktım
Hiç kimseden elektrikte alamadan yaşıyorum
Yıldızlar barışık durmuyor bu düzende
Ege de olsaydım bir zeytin dikecektim
Barış gelsin diye değil meyve versin diye
Ege nere ? Gazze nere ? diyemem
Yolda kesilmiş bütün yardımlarım
Dünya seyirci kaldıkça ağlarım
O yüzlerden yanar ıslanırım
Havalandırma bacasından
Tüterken acı ilhamım
Bir şiir yazdım
Hem çocuk
Hem sığınağım...

Atın duygularımı
Milattan önce ki üçünçü yüzyıla
Keşke Selcukos gibi bir kral çıksa,
Eşi Stratonike’yi oğlu Antikhos’a verse
Stratonike adına bir şehir kurulsa
Ne hoş olurdu değil mi?
O vakit bile yoktu
Böyle işkence..

Ey şair,
Hasreti aşk’ı içinde sakla
Savaşa karşı en güçlü şiirini yaz,
Sığınakta bekleyen ölüm korkusu sarmış
Gözü yaşlı aç susuz çocuğu düşün
Fazla imge katmadan anlat
Bu bir şiir yarışması değil
Mısralardan mendil yap
Sil çocuğun gözlerini
Ateşli mısralarla
Isı/ver tenine
Tut ellerini
Gülümset...