7
Yorum
0
Beğeni
0,0
Puan
1140
Okunma
Ocağın ortasına yaklaştık ama sanki kış ortasında bahar var,
Evdeki menekşelerin çiçekleri neredeyse saksılardan taştı,
Ben onları sularken bir taraftan da gönüllerini okşuyorum,
Onlar su içerken boş durmuyorlar, bana teşekkür ediyorlar…
Onlar saksılarında ben yerimde uyku saatini bekliyoruz,
Ben yatağıma gidiyorum, onlar yerlerinde uyukluyorlar,
Sabaha yeni bir buluşma bilinciyle veda bile etmiyoruz,
Ertesi sabah olduğunda bir arada yeni gün geçiriyoruz…
Hayat böyle bir arena, bir orada bir burada uzaklaşıyor,
Bir gün gibi oluyor arka arkaya biriken öteki günler de,
Ben de diyorum ki hayatta yaşanan sadece bir gündür,
O da çabucak bitmiştir, daha ne olduğunu anlayamadan…
Cevap Yaz