5
Yorum
0
Beğeni
0,0
Puan
1129
Okunma
Yokluğun karanlık köşe
Hala çöl telaşında bulutlar,
Kazma kürek düşmüş
Toprak kara, gülmekte.
Mezar taşı dökülmüş
Taş isimsiz büzülmüş
Yoksun, gecenin ortası
Mahsen saklamış hasreti
Yokluğunda fırsat bilmiş,
Kafiyeleri kurşuna dizmiş,
Çık artık, oynamayalım
Sen yüzünü aydınlığa götür
Göreyim gölgelerini gözlerinin
Ellerim seni köşeden alsın
Gözlerimde gör ırgat güneşi
İşte, bir yıldızın daha düşüşü
Feryat figan, ağıt günü
Yolların uçurumdan düştüğü
Yağmurun cinayet gülüşü
Yoksun, hasret gülümsedi
Rahminden çığlık yükseldi
Doğum sancısı, yine inledi
Bir ’yoksun’ daha, merhaba dedi…
Şiirin Kızı- 25/11/2006