9
Yorum
0
Beğeni
0,0
Puan
1223
Okunma
Tutulmalar
Yalnızlığın kesif karartısıydı adamın gözlerindeki
“Dur” dedi kadına.” Asırlarca kal ! “
“Kum ellerime sığınan koy dalgası” dedi kadın.
“Sen denizlerce düşsün bana
Ben rüzgara direnen koca bir kaya.
Bir o kadar da bekledimdi oysa
Güneye bakardım günsüz doğardım geceye
Sen değerdin…
Kuzeyim yosun tutardı.
Bir el fırlatırdı beni sana
………..kaybolurdum girdabında
Martı tırnağından düşerdim gözlerine
…………batardım
Umuda tünerdi başımda ketum kuşlar
Onlar susar,ben ağlardım
En çok da yıldızlara yakalanırdım
Yangına üşüşürdü pervaneler
Eksilirdim….susardım
Susuzluğumca suçsuzum ” dedi kadın.
“Sen güneş kadar düşsün bana, ben dolunayım
Nasıl kalayım…
Sende şafak sancılarıydı bendeki fecir
Göğsünde ölmek birkaç dakika…”
Bakır saçlarını toplayıp kadın;
“Gitmeliyim” dedi.”Kal deme bana ! “
Özlem Pala