Bir çizik daha attık; takdir olan ömür’e.
Ne kaldı meçhulümüz; bize verilen süre.

Ağlayıp çıktık yola, durmak yok-yok hiç mola,
Cefa sefa kol kola, deni fani yer küre.

Yüklenmiş kartımıza, Dakka saat gün zaman;
Saniyeler durmuyor, akıyor düre-düre.

Her bir fert ayrı âlem, böylece yazmış kalem,
Karışmış keder elem, elmas gibi kömüre.

Harfler de başka-başka, rakamlar eğri büğrü;
Ayrı telden çalıyor, üstün esre ötüre.

Saf ve temiz dünyayı, ne hale getirmişiz;
Hayaller kuruyoruz, gitmek için Merkür’e.

Sevgi saygı kalmamış, ne büyük ne küçükte;
Üşümek ne kelime herkes olmuş zatüre.

İstisnalar var elbet, çok az ama kıymetli;
Kenar köşede hepsi, bürünmüş tesettüre.

Gülüp gitmek dileğim, iyi bir kul olarak,
İhtiyaç var elbette, çok candan teşekküre.

Meccanen yaratıldık, meccanen yedik içtik;
Garibî da-im eyle, seccade de şükür’e…


Garibî-Salih Yıldız……30.12.2008










. ]