Evler ne hoş süslendi, koca bir yıl dürüldü.
Rengârenk paçavralar her bir yana örüldü.
İçkiler, hazırlıklar ne de çabuk görüldü.
Gerçekleri görmekse karanlığa gömüldü.

Her yer ışıl ışıl, çamlarımız kalaylı.
Hayat gülle gülistan, hâllerimiz alaylı.
Üçyüz altmışdört gün ayrı, bu apayrı,
Derdimiz yok ki bizim bu günden gayrı.

Onca şehit verdik ne de çabuk unuttuk.
Gözyaşımız kalmadı; ya sildik, ya kuruttuk.
Kemikleri geçtik biz, onurları çürüttük.
Boş verelim şehitleri; kutlu olsun yeni yıl…

Hayat şartları zorlaştı, o kadar aç insan var.
İstakoz yerken birader, düşünülmez ki bunlar.
Açın eski bir şarap daha içelim arkadaşlar.
Boş verelim açı biz; kutlu olsun yeni yıl…

Türksün kürtsün derler, bu milleti bölerler,
Tv de, gazete de, ar namusu delerler,
Benliğimizi çalıp, davul gibi gererler,
Boş verelim onları; kutlu olsun yeni yıl…

Yedi yedi doymadı, bu ülkeyi kalleşler.
Adam diye dolanırlar ama, aslında leşler.
Bay bayan diye anılır plastik çakma eşler.
Boş verelim kalleşleri; kutlu olsun yeni yıl…

Haydi durmayın artık başlayın kafa çekmeye.
Bol bol dansöz izleyin kurtlarınızı dökmeye.
Savurun paraları ,mideler dönsün depmeye.
Durdurmaz kimse sizi, sıçramaya sekmeye…

Noel baba da gelirdi de muhtac olmuş ekmeğe.
Kredi kartı borcu varmış, satmış geyiklerini.
İhtiyarlamış bunak, güç yok kızak çekmeye,
Bilmem neresiyle verir artık, hediyeliklerini.