eksi yedi derece dışarısı
yedi numaralı bir apartmanın
yedinci katından aşağıya bakıyorum
kalbura dönmüş kaldırım taşları
sıra sıra dizilmiş
bir bu tarafa bir karşı tarafa
arasında ise taştan oyma yollar
uzanıyor sanki göğün yedi katına

bu soğukta eksi yedi derecede yalnızım
bir binanın yedinci katında
seyrediyorum yıldızları
bir rüzgar esiyor göğün yedi yerinden
yedi iklim sarıp sarmalıyor beni
alıp götürüyor içimdekileri
bilmediğim yedi kat yabancıya
ve yok oluyor akşam saat yediyi vurunca

akşam saat yedi den sonra
sokaklara karanlık bastırıyor
yedinci sokağın yedi numarasında
yedinci yılımı geçiriyorum sessiz ve tek başıma
yedi kocalı hürmüz edasıyla
sallanıyor ağaçlar bir bu yana bir o yana
akşamları, yedinci aydan sonra
rüzgar vuruyor ağaçların dallarına

yedinci sokakta bir çığlık kopuyor
yedi yerden yankı yapıyor
yedi numaralı odamın camlarına
kayboluyor ve sessizlik geliyor
yedinci sokağın ruhuna
gözlerimden yedi damla
düşüyor avuçlarımın arasına
kanatıyor beni savruluyorum yedi diyara

yedinci katın üstü
yedi üstü,, orada yedi renk
aramızda ise yedi basamak
çıkarıyorum kalbimi acımasızca haykırarak
bakıyorum kalbura dönmüş sokak
fırlatıyorum yedi üstünden yüreğimi
yere düşene kadar sayıyorum yediyi
ve kalbim benim ömrümü yedi...