8
Yorum
0
Beğeni
0,0
Puan
1514
Okunma

/Bu şiir, Bir hissizlik beyanıdır.
İstersen küs bize.Suçla! Suçla ki unutsun kalbin.
Demini alırken ömrümüz
Sen .Eyy Hayat! Gerçek kal öz evlatlarına..! /
Biz yitik bir iyiliğiz
Namussuz bir kötülükten kopmuş.
Ak pak bir gençliğin
Örtüsüne sarılarak yaşamaktan yorulmuş...
Sluetimiz,
Eski bir masa üstündeki
Toz perdesi gibi.
Kalıbına çökmüş ruhumuzun...
Günler, mevsimler , asırlar
Söyleyin bize!
Yürüdüğümüz 25. yağmurda
Kaç yıl var ?
/Babamız da
Atamızda
Suyunu çekti hayatta/
Zaman ,
Köylü kızı kılığında
Yamalı bir şalvarda yoksul
Ve geçkin sığ amaçlarda.
Gülüşü yarım...
Ömür ,
Tenha ve korkulu bir köprü.
Ayaklarımızın gün be gün
Çürüdüğünü hissettiğimiz sularında.
Kader ,
Küskün.
Nazını çekecek sahibini arıyor
Kırık bir sokak lambası altında.
/Kim teslim edebilir ki güzelliğini
Bile bile tehlikelere.
Acılara/
Hiç kimseye benzemezdik!
Oysa bizi;
Günah keçilerinden terazisinde
Herkesle aynı kefede tartmıştı hayat.
/Sahtekar bir tebessüm bırakarak avuçlarımıza/
Ey Yaşam!
Şimdi sana ne verebiliriz ki ?
Sınırsız dokunuşlardan tutuklanırken tenin !
Yalnızca
Bir balık gülüşü bağışlayabiliriz
Sayfa sayfa...
Bir akvaryumdaymış gibi uyandığımız
Nefessiz her sabahta sana..!
GülşaH KolsuZ
28/12/2008