Bitti diyeceksin bir gün,
Aşkımız burada bitti,.
Gözyaşlarınla ıslatacaksın, yanaklarımı.
Ağlayacaksın hıçkırarak,
Bilmiyorum! .. ben diyeceksin; ,
İstemezdim, böyle olmasını.
İstemezdim ayrılığı tatmayı.
Ama oldu işte bir defa! .

Aşkım, diyeceksin! Son kez kulağıma.
Son kez sarılacaksın sımsıkı,
Hiç ayrılmayacakmışız gibi olacağız bir an.
Fakat; sonunda gevşeyecek kollarımız,
Kanadından vurulmuş bir yavru kuş gibi
Yere düşeceğiz birlikte.

Belki sen önde gideceksin?
Belki ben.
Sendelediğini göreceğim, buğulu gözlerle.
Ellerim uzanacak sana.
Haykırmak gelecek içimden,
Ama duymayacaksın sesimi.
Ve ruhum seninle gidecek.
Sonunda; ceset kalacak bende.

Kimbilir;
Belki ben yürüyeceğim önde,
Ancak değişen ne ki!..
Ayrılığa gittikten sonra yürüme.

................................ Ali KILIÇ