6
Yorum
0
Beğeni
0,0
Puan
1960
Okunma
yoksulluğu dinlemiştim televizyonlardan
insanların geçmezmiş birşey boğazlarından
taş bağlarlarmış karınlarına yokluktan ve açlıktan
her akşam yenen arta kalanmış sabahtan
birde varsa konudan komşudan...
etrafımdakilerden sefillği duydum sonra
günlük elbiseler planlar programlar yokmuş onda
boşlukta amaçsız yaşarmışsın nasibinde ne varsa
kabulun olurmuş kaderinde yazılmış olana
birde varsa alınmamış umudun hala...
sonra çok önceleri biri fısıldadı da aşkı duydum
o kadar güzeldi ki anlatamayacağım
. . .
bırakılıp gitmeyi öğretildim sonra da
o zaman bildirildim yoksulluğu, sefilliği hayatta
açlığın ne demek olduğunu, düzensiz yaşamayı da
taş bağlamayı yürek sancıma, eyvallah demeyi her gelene
yaşatıldım susmayı, birde geceleri aşkı, kaldığıyla...
Cevap Yaz